رخدادهای واشنگتن؛ مایه شرمساری نظریه پردازان امریکایی

 تحلیلگران آمریکایی با ناتوانی در تحریف کامل یا پنهان کردن آنچه که در هفته های اخیر از ناآرامی های سیاسی و اجتماعی به نمایش در آمده، می‌گویند: ششم ژانویه ۲۰۲۱ یکی از تاریک‌ترین و شرم آورترین روز‌های تاریخ سیاسی ایالات متحده بود.

 

در این روز هنگامی که اعضای کنگره در حال بررسی و تائید آرای الکترال «جو بایدن» رئیس جمهوری منتخب آمریکا بودند، گروهی از حامیان «دونالد ترامپ» با یورش به ساختمان کپیتول هیل، این مکان را که به ادعای آمریکایی‌ها مرکز دموکراسی این کشور است، تسخیر کردند. وقوع این اتفاق در ایالات متحده که خود را بزرگترین قدرت و باثبات‌ترین ساختار سیاسی در جهان می‌داند، نه تنها افکارعمومی در داخل ایالات متحده بلکه کل دنیا را متحیر ساخت.

البته پس از این اتفاق برخی تصمیمات از سوی مقام‌ها و سازمان‌های امنیتی آمریکا اتخاذ شد تا از تکرار دوباره این اتفاق جلوگیری کنند. اعلام قوانین منع آمد و شد یا به عبارتی حکومت نظامی در واشنگتن، قطع دسترسی دونالد ترامپ به شبکه‌های اجتماعی، دستگیری گسترده مهاجمان و اخراج آن‌ها از محل کار، قراردادن جایزه برای برخی از سرکردگان یورش به ساختمان کنگره و حضور گسترده نیرو‌های امنیتی و ارتش در خیابان‌های آمریکا به ویژه پایتخت از جمله این موارد بود. این اقدامات از جمله اتهاماتی بود که واشنگتن همیشه به دیگر کشور‌ها وارد می‌کرد.

در واقعیت ساختار سیاسی آمریکا سعی دارد تا روز ۲۰ ژانویه که دوره ریاست جمهوری ترامپ به صورت رسمی پایان می‌پذیرد با تحمل وی، از وقوع یک حادثه دیگر که شرمساری بیشتر ایالات متحده را به همراه بیاورد، جلوگیری کند. با این حال حتی کارشناسان و مقام‌های سابق آمریکا نیز پیامد‌های این واقعه را برای آمریکا بسیار سنگین و ناگوارکننده ارزیابی کردند.

«ناتان ساکس» مدیر مرکز سیاست خاورمیانه اندیشکده بروکینگز تصاویر ششم ژانویه را برای موقعیت جهانی آمریکا و تصویر دموکراسی در این کشور بسیار نگران کننده ارزیابی کرد.

از نظر وی مهمترین جنبه این تحولات تلاش رئیس جمهوری آمریکا برای تحریک معترضان علیه روند انتقال قدرت و قانون اساسی بود. در هر حال جلسه کنگره برگزار شد و معاون ترامپ پیروزی جو بایدن و «کامالا هریس» را تائید کرد. ناظران خارجی، اما به طعنه اظهار می‌کنند آمریکا دیگر نمی‌تواند از دفتر رئیس مجلس یا اتاق‌های نمایندگان خود در برابر آشوبگرانی که کلاه وایکینگ بر سر دارند، محافظت کند.

این تحلیلگر اعتقاد دارد البته این اتفاق پس از چهار سال پرآشوب در داخل ایالات متحده و ناکامی چشمگیر و پی در پی دولت آمریکا در بحبوحه بیماری همه‌گیری کووید ۱۹ باید رخ می‌داد. باوجود نگاه‌های حسرت آمیز به گزارش رسانه‌های دولتی چین وروسیه، اما از درخشش «شهر بالای تپه» کاسته شده، اما هوز پابرجاست؛ اگرچه یک پاکسازی گسترده و اساسی مورد نیاز است.

«رایان هاس» عضو ارشد مرکز مطالعات شرق آسیا، آشوب‌ها در واشنگتن دی‌سی را مهمات قدرتمندی برای دستگاه تبلیغات چین ارزیابی کرد که از مدت‌ها قبل مشروعیت دموکراسی را زیر سوال برده بود و آن را فاقد راه حلی برای چالش‌های اجتماعی قرن ۲۱ می‌داند.

پخش تصاویر ضرب و شتم در داخل پایتخت و ساختمان مجلس آمریکا روایتی از یک کشور گرفتار اختلافات عمیق و ساختار سیاسی ورشکسته را منتقل می سازد. رسانه های چینی با نشان دادن خبرهای این طغیان اثبات کردند که مهمترین تهدید آمریکا پکن نیست بلکه خود ایالات متحده است.

به اعتقاد این کارشناس، شورش در واشنگتن توجه بین المللی به تحولات دیگر مناطق جهان از جمله هنگ کنگ را منحرف کرد. تصاویر شورشیان تکیه داده بر صندلی قانونگذاران آمریکایی به بخش اصلی رسانه های رسمی چین تبدیل شد. دولت جدید بایدن باید اقداماتی سریع و مداوم را انجام دهد تا تصور پکن مبنی بر ناتوانی واشنگتن برای اصلاح خود را از بین ببرد.